Ik ben een massamoordenaar

Ik ben een massamoordenaar. 

De laatste tijd bekruipt mij steeds meer een gevoel van twijfel. Mijn geweten speelt behoorlijk op en ik kan me langzamerhand rekenen tot de massamoordenaars. Ik heb het gevoel dat ik mijn Karma behoorlijk negatief aan het beïnvloeden ben door het doodmaken van massa´s vliegen. Ik ben bewust vegetariër omdat ik niet verantwoordelijk wil zijn voor het doodmaken van dieren. Spinnen vang ik keurig in een glaasje en zet ik buiten. Vliegen zijn echter de laatste tijd een
uitzondering op mijn normen en waarden en ik voel me er niet goed bij.

Ik woon vlakbij Afrika en het stikt hier af en toe van de vliegen, ook in mijn keuken waar ik voedsel klaar maak. Vliegen kunnen heel vies zijn en het idee dat ze net uit de hondendrol bovenop mijn eten gaan zitten en ook nog een eitje hierin leggen, kan ik niet aan. Buiten vies, vind ik vliegen kriebelen en ethisch niet mooi (dit is volkomen subjectief). Ze komen graag op mijn huid zitten en proeven met hun poten alle nutriënten die ze van mijn huid kunnen gebruiken. Naast dit gekriebel maken ze zoemende geluiden wat alles bij elkaar genomen voor mij
ongelooflijk storend en irritant is. Eén vlieg kan ik nog wel verdragen, maar vijftig vliegen of meer per dag in mijn huis niet.

Ik geef, met schaamte, toe, dat ik ze soms vergiftig en ze dan massaal zie kronkelen van ellende. Meestal verlos ik ze dan door ze een genadeklap met de vliegenmepper te geven en moet vervolgens bijna kotsen van mijn geweld tegen deze diersoort. Kan ik zomaar straffeloos een vlieg doodslaan of nog erger een grote groep vliegen vergassen, wat een vreselijke dood is?

Karma is een handeling en iedere handeling heeft een gevolg, Karma Phala, de vruchten
van een daad. Het komt erop neer dat ik in dit leven of een volgend leven te maken ga krijgen met de gevolgen van mijn keuzes. Alles wat ik een andere ziel aandoe, krijg ik hoe dan ook ooit terug op mijn bordje. En het is niet alleen dat ik me zorgen maak over mijn Karma, maar ook over het daadwerkelijke leed wat ik zo'n diertje aan heb gedaan. Waren ze zich ervan bewust dat ze dood gingen?, hadden ze pijn?, heb ik ze laten lijden?, hebben ze hun vriendjes voor hun ogen vermoord zien worden?, waren ze bang? Deze vragen houden mij gek genoeg wakker uit mijn slaap.

De vraag zou kunnen zijn of een vlieg een ziel heeft, een overstijgend bewustzijn,
dat zelfs na de dood blijft bestaan. De ziel als levensbeginsel, dat in principe voor elk levend wezen identiek is. Een levensbeginsel dat onsterfelijk is en beschikt over een vrije
wil. Door deze vrije wil kan ieder wezen zich op zijn eigen wijze gedragen en zo een persoonlijkheid ontwikkelen. Deze geest van de ziel maakt dus de keuzes die uiteindelijk leiden tot gevolgen hiervan. Ik kan in honden en veel andere zoogdieren gemakkelijk een eigen karakter (persoonlijkheid) ontdekken en dus is het voor mij makkelijker te veronderstellen dat deze wezens een ziel hebben en dat ik ze niet mag beschadigen of doden. Maar hoe goed ken ik nou een vlieg?

Heeft een vlieg ook een ziel, bewustzijn of een eigen persoonlijkheid? Stel dat dit zo zou zijn, dan zou dit betekenen dat als ik ervan uitga dat een vlieg een ziel heeft, een vlieg ook een eigen
keuze heeft. Als deze vlieg er dan vervolgens voor kiest mijn keuken in te vliegen als ik aan het koken ben, kiest hij dan ook niet indirect voor zijn eigen dood? Is het niet zo dat ik naast respect voor planten en dieren ook respect moet hebben voor mezelf en de mensen om mij heen? Is het ook niet mijn taak mezelf en anderen te beschermen voor de ziektes die deze vliegen kunnen
overbrengen? Of probeer ik nu mijn eigen karmatische straatje schoon te vegen? Is een vlieg doden niet de kristallisatie van het menselijk superioriteitsgevoel, dat ons toe staat naar willekeur een levend wezen te vernietigen?

Ik ga er alles aan doen om middelen te vinden die op een natuurlijke manier zorgen dat ik minder vliegen heb in mijn huis en ik sta open voor elke suggestie die voorkomen kan dat ik deze diersoort moet doden. Ik hoop stiekem op een vliegenhemel en hoop op collectieve vergevingsgezindheid van vliegen. Wat ben ik toch een inadequaat mens. Ik kan namelijk niet beloven dat ik nooit meer een vlieg zal doden, vergeef mij.