OVER DE RAND

Ter nagedachtenis van mijn lieve vriend Wout. Hij nam zijn leven op 32 jarige
leeftijd. Ik mis hem verschrikkelijk.

Over de Rand

Het licht aan of uit, al jaren lang

Soms gestructureerd, soms een zooi

Soms was 't lelijk, soms heel mooi

Veel bravoure, vaak ook bang

Zwart of wit, niets daartussen

Erg aanwezig of juist geïsoleerd

Soms tevreden, vaak gefrustreerd

Geen grijs om te je te sussen

Gordijnen dicht of ramen open

Schulden of de Koning ter Rijk

Op het droge of door het slijk

Nuchter reëel of wazig bezopen

Weegschaal neigde naar leven

Kreeg gestaag meer tegenwicht

Schemer kwam, steeds minder licht

Levensbalans wankelend begeven

Ondanks dat we het vermoedde

Bleek niemand  alert genoeg

Over de rand heen geduwd

Verdriet, schuld en woede

Geweten knaagt een ziel in stukken

Waar vinden wij gemoedsrust terug

Wij kunnen je nooit meer kussen

Waarom kon jouw leven niet lukken?

Nu ben jij roerloos en eindeloos stil

De rand wist dat jij vallen ging

Stond geschreven in jouw hand

Ons hoofd dat dit niet begrijpen wil

Duister was jouw eenzame verdriet

Vastgelopen in  levenspatronen

vergeefse strijd tegen duivelse demonen

Wetende dat je ons niet expres verliet

De ergste angst is uitgekomen

Ons hart kun je nooit verlaten

Steun en liefde konden niet baten

Raken je  aan in fijne dromen

Grote onzekerheid is voorbij

Spreid je vleugels, ga op reis

Naar een prachtig zielenparadijs

Eindelijk verlost, eindeloos vrij.

Rust zacht lieve lieve Wout.