WIE ZIJN ZE ?

WIE ZIJN 'ZE' ?

Hoe vaak heb je deze dag, week, maand of jaar niet een zin gebruikt die begon met:

ZE zeggen dat...

ZE zeggen dat er een virus is. ZE zeggen dat dit helpt tegen rimpels. ZE zeggen dat het klimaat veranderd. ZE zeggen dat.....

MAAR WIE ZIJN DIE 'ZE' DANTOCH?

Heb jezelf ooit afgevraagd wie ZE zijn?

Laten we hier eens wat dieper induiken. Sinds de historie lang is worden er verhalen van generatie op wwoorden verfraaid, vervormd tot dat er uiteindelijk van de originele verhalen maar weinig meer over is. Vaak wordt de kern van verhaal wel bewaard.

Hier is de geboorte van de eerste ZE- zeggen. De overleveringen van verhalen. ZE zijn in dit geval de overovergrootouders of onbekenden mensen uit de geschiedenis die een verhaal hebben verteld. Het kunnen ook bekende mensen uit de geschiedenis zijn die een geschiedkundige beleving hebben verteld. Een oorlog, een spirituele ervaring, volksgebeurtenissen. ZE zeggen... Het zijn tot nu toe slechts mensen net als jij en ik die in een verleden een verhaal hebben verteld. Een verhaal dat is getekend door hun versie van de waarheid. Het berust niet of zelden op te bewijzen feiten. Helaas zijn er veel mensen die deze verhalen letterlijk en voor waar aannemen.

Door de komst van de boekdrukkunst waren mensen in staat hun meningen en dus subjectieve bevindingen aan papier toe te vertrouwen. Dit waren in het begin voornamelijk monikken.

Ze zeggen....
ZE waren hier gekleurd door man-zijn en gelovig-zijn. Een zeer subjectieve waarneming dus van de samenleving en wereld. ZE zeggen dat zij een heks is....

Filosofen en wijsgeren voornamelijk mannen deelden hun wereldbeeld met de gewone man.

ZE zeggen.... Nu zijn ZE intelligente mensen die vragen stellen EN antwoord geven over het hoe en waarom. Is de aarde plat of rond? Wat is het doel van het leven? Is er leven na de dood? Existentiële vragen. ZE zeggen..... nog steeds zijn het mensen met subjectieve
waarnemingen....Het nare gevolg en gevaar van ZE zeggen is dat zoveel mensen waarden hechten aan deze woorden en ze voor waar aannemen. Zeker omdat het vaak zeer intelligente mensen zijn die iets vinden wordt het al gauw geloofwaardig gevonden.

Voorbeelden zijn de Bijbel, de Koran, de ideale staat van Plato, Hippocrate van Hippocrates, Inleiding tot de psychoanalyse van Sigmund Freud of mijn theorie van Albert Einstein. Waarbij ik de laatste titel nog het prettigst vind omdat hij hier zegt MIJN theorie en niet DE theorie. Hij was dan ook zeer intelligent en één van mijn favoriete historische figuren.

Het gevaar schuilt er in dat je als individu niet langer zelf vragen hoeft te stellen. Je hoeft alleen maar aan te nemen wat ZE zeggen. Hier ontstaat grote ellende.
Er zijn namelijk veel mensen die iets zeggen of iets aan papier toevertrouwen en deze mensen zeggen vaak tegenovergestelde dingen.

Darwinisme en Christendom bijvoorbeeld. Ja, zal je wellicht denken maar hier hebben we te maken met wetenschap versus geloof. En wetenschap is waar, geloof is geloof. Maar wat is wetenschap dan? Wetenschap begint altijd met een aanname. Zelfs wiskunde begint met een aanname. Op deze aanname wordt bewijs gezocht en gevonden. Maar wat als de beginaanname anders was geweest? Was er dan geen bewijs gevonden? Of was er ook bewijs gevonden? Kan wetenschap ook niet een mooie naam zijn voor tunnelvisie? Iets om over na te denken?

Mensen zijn geneigd de opvoeding die ze van hun ouders hebben meegekregen te kopiëren. Dit is gemakkelijk, dan hoef je zelf niet na te denken. Je ouders zijn Christelijk, Moslim, jij ook. Je ouders geloven in zware discipline voor kinderen, jij ook. Je ouders geloven dat een vrije opvoeding het summum is, jij ook.

Er werd en wordt nog steeds opgekeken tegen bepaalde mensen. Doktoren, Dominees, beroemde mensen, politici, de Paus. ZE zeggen. Grote groepen mensen nemen alles wat zij zeggen voor waar aan, terwijl het slechts hun meningen zijn of hun aangeleerde aannames.

Met de komst van internet is het helemaal uit de klauwen gelopen. Ik vind het internet enorm veel voordelen hebben maar één van de grootste nadelen en een rechtstreeks gevaar is dat iedereen een mening over alles heeft en dit ook graag aan de wereld kenbaar wil maken.

NU EVEN OPLETTEN.

Mensen nemen iets aan van een in hun ogen 'meerdere' (ouder, doktor, beroemdheid, zelfbenoemde healer, politicus etc.) Deze mening is dus gebaseerd op een mening van een ander die weer gebaseerd is door een zeer subjectieve waarneming (individueel referentiekader) van de werkelijkheid.
Louter onzinnige meningen worden zo gedeeld met de wereld. Miljoenen onzinnige meningen tegenover miljoenen andere onzinnige meningen botsen in de digitale wereld met als gevolg extreme polarisatie en digitale agressie. Ik durf te zeggen dat het regelrechte digitale oorlogsvoering is die kan leiden tot een echte oorlog.

Social Media zoals Twitter zijn met name geschikt om iemand de huid vol te schelden omdat zij een andere stompzinnige mening hebben. Doodsbedreigingen, ernstige scheldwoorden en aanzetten tot zelfmoord is het nieuwe 'gewoon' geworden. En waarom? Omdat het kan en mag, omdat iedereen het doet, omdat de President van de Verenigde Staten het zelfs doet en hij is rijk. (dit laatste slaat nergens op en dat is ook mijn punt) Dat er nog maar weinig nuttigs te vinden is op internet.

Omdat iedereen denkt zonodig een mening te hebben over van alles. Terwijl die mening
niets anders is dan kopieergedrag wat weer gebaseerd is op subjectieve waarneming.

Er zijn maar heel weinig mensen met authentieke meningen gestaafd op enige kennis en feiten.

Wat ik zeggen wil is dat wij eigenlijk niets tot weinig echt weten en dat we maar wat roeptoeteren. Ondertussen hitsen we de boel op. Als we nu toch eens toegeven over een bepaald onderwerp geen mening te hebben.

Zeg gewoon eens: Ik weet het niet. Ik ken niet alle ins en outs. Ik weet het niet. Hoe
moeilijk is dat?

Als we dit meer zouden doen, zou er zoveel meer vrede zijn.
Want vergeet niet. Door regeringspartijen wordt alleen maar gebruik gemaakt van
mensen die ideeën kopiëren. De meest overtuigende spreker heeft de meeste
volgers/copycats.

Deel en heers is aan de orde van de dag. ZE zeggen... maar wat zeg JIJ is de vraag?

Denk hier een rustig over na en kom uiteindelijk misschien tot de zelfde conclusie als ik:

ik weet het soms gewoon even niet. Geen mening hebben over een onderwerp is echt oké. Soms.