Storm voor de stilte

Storm voor de stilte

Geconditioneerd afval opgenomen in mijn bloed,

verdroeg ik uw onzichtbare verontreiniging.

Kende ik mijzelf slechts als vuig onderdeel van u.

Uw alles omknellende armen kooiden mij met de

leugenachtige mantel zonder liefde of zichtbare dwang.

U weekte gewiekst mijn wankele evenwicht

los, van mijn natuurlijke liefdevolle zijn.

Artificiële behoeften overprikkelde mijn

geraffineerd geïndoctrineerde brein.

Dwanggevoederde verslaving als goede wijn.

Succesvolle studie beloofde mij schuld.

Vruchtbare arbeid bezorgde u welvaart.

Systematisch kapitalistisch gemanipuleerd,

werd liefde wreed en ego gewaardeerd.

Cijfers en tijd bepaalden mijn schaapheid.

Slapende gaf ik U mijn beenderen als frame

M´n aderen als kabels in uw duivelse machine

Mijn pomp, als centrum was geen hart.

Pulseerde  vervuild water voort dat

uitmondde in onleefbare oceanen

Geschaapt met knagende twijfels en ongerief

stuurden zenuwen automatisch mijn verzwakte

spieren aan om in een voortdurende race,

gedwongen, steeds sneller te kunnen bewegen.

Van 4 naar 5 hijgde mijn omhulsel uitgeput verder.

De bomen gaven geen zuurstof en de zon was

verduisterd, dus bewoog ik zonder adem en zicht.

Had mijn vrijheid verkocht aan de hoogste bieder

voor hoge verplichtingen met ondraaglijk onbehagen.

Volledig onderworpen aan hysterie en materie.

De walgspiegel blikte terug de laffe ogen van

de absurdistische-geluk-zoekende-vreemdeling.

De leegheid verpletterde mijn gewetensstem.

Opzwepende populistische blonde pruiken

fluisterden dat een ander verantwoordelijk was.

Acht miljard virussen verstomden door één.

Achtervolgd door zelf-besmette voetsporen

Moeder aarde kleedde ons dodelijk stil uit

Keizers zonder kleren, ineens allemaal gelijk

En zo werden wij wakker en onze getuigen

Beschaamd bedekken wij nu onze naaktheid.

Miljarden tranen bevochtigen de open aarde

Waarin  verlaten geliefden worden begraven

Gecomposteerd in moeders geduldige grond

Ontspruit er nieuw bestaan uit haar genade

Als we overmorgen opnieuw mogen beginnen

Dan zullen wij, uw falende systeem, begraven

Maar om uw dood zullen wij niet wenen.

Bevoorrecht nemen wij dan waar als getuigen,

dat wij liefdevol, heel en verantwoordelijk zijn.

We zijn over het hek gesprongen en zien,

ex gedetineerden van angst en zelfbehoud

zich niet langer verschuilend achter valse profeten.

Het is gedaan met burgerlijke massale opinies

quartaire behoeften en schijnheilige dogma´s

Afschudden van oude patronen wetende

dat onze pompen weer kloppen als harten.

Onschatbare waarden worden gekoesterd,

alles vernietigende ego´s zijn nederig begraven

Voetdrukken op aarde waar liefde weer liefde is.

Ilse Marianne ©