OVER DE RAND
Ter nagedachtenis van mijn lieve vriend Wout. Hij nam zijn leven op 32 jarige
leeftijd. Ik mis hem verschrikkelijk.
Over de Rand
Het licht aan of uit, al jaren lang
Soms gestructureerd, soms een zooi
Soms was 't lelijk, soms heel mooi
Veel bravoure, vaak ook bang
Zwart of wit, niets daartussen
Erg aanwezig of juist geïsoleerd
Soms tevreden, vaak gefrustreerd
Geen grijs om te je te sussen
Gordijnen dicht of ramen open
Schulden of de Koning ter Rijk
Op het droge of door het slijk
Nuchter reëel of wazig bezopen
Weegschaal neigde naar leven
Kreeg gestaag meer tegenwicht
Schemer kwam, steeds minder licht
Levensbalans wankelend begeven
Ondanks dat we het vermoedde
Bleek niemand alert genoeg
Over de rand heen geduwd
Verdriet, schuld en woede
Geweten knaagt een ziel in stukken
Waar vinden wij gemoedsrust terug
Wij kunnen je nooit meer kussen
Waarom kon jouw leven niet lukken?
Nu ben jij roerloos en eindeloos stil
De rand wist dat jij vallen ging
Stond geschreven in jouw hand
Ons hoofd dat dit niet begrijpen wil
Duister was jouw eenzame verdriet
Vastgelopen in levenspatronen
vergeefse strijd tegen duivelse demonen
Wetende dat je ons niet expres verliet
De ergste angst is uitgekomen
Ons hart kun je nooit verlaten
Steun en liefde konden niet baten
Raken je aan in fijne dromen
Grote onzekerheid is voorbij
Spreid je vleugels, ga op reis
Naar een prachtig zielenparadijs
Eindelijk verlost, eindeloos vrij.
Rust zacht lieve lieve Wout.